Elke beschaving in de kosmos doorloopt zeven van deze tijdperken, die elk zeven subepochs bevatten, voordat ze de evolutiecyclus op hun planeet, in ons geval de Aarde, voltooien. Tot nu toe zijn er slechts vijf van de wortelrassen op Aarde verschenen en de zesde staat op het punt te verschijnen, beginnend in de huidige 21e eeuw.
In dit deel van de serie zullen we ons richten op de eerste drie wortelrassen, en het meest uitgebreid op de welbekende Lemuarische beschavingen die zich op Aarde hebben ontwikkeld.
Een korte reminder : Wat zijn de wortelrassen?
Het begrip wortelrassen verwijst niet naar rassenconcepten van de moderne wereld, maar naar de opeenvolgende evolutionaire stadia waar de mensheid doorheen gaat op haar pelgrimstocht op het fysieke vlak van de Aarde.
Omdat er gemakkelijk verwarring ontstaat door het gebruik van het woord, zou het beter zijn om te spreken van beschavingen (in plaats van rassen) en afstammingen (in plaats van onderrassen), aangezien in het universum veel nieuwe werelden zijn begonnen als afstammelingen van de Lyra- of Vega-lijn van beschavingen.
Omwille van de consistentie en het onderzoek houden we vast aan de oorspronkelijke termen, maar begrijp alsjeblieft dat we, naast de vele verschillende soorten en beschavingen in onze Kosmische Stamboom, ook houden van de beschavingen op onze eigen planeet, en dat onze artikelen absoluut niets te maken hebben met het oordelen over raciale verschillen.
Dit theosofische concept beschrijft dat er in totaal zeven wortelrassen naar onze Aarde komen, en dat elk wortelras verdeeld is in zeven onderrassen, volgens de verschillende geschriften.
Elke beschaving in het universum doorloopt zeven van deze wortelrassen (tijdperken) die zeven sub-rassen (sub-era's) bevatten voordat de evolutionaire cyclus op zijn of haar wereld, in ons geval de Aarde, wordt voltooid.
Tot nu toe zijn er slechts vijf van de wortelrassen op Aarde ontstaan en de zesde staat op het punt te ontstaan, te beginnen in de huidige 21e eeuw en uitmondend in de 28e eeuw.
De eerste vijf van deze zeven wortelrassen zijn
- Polariërs
- Hyperboreanen
- Lemuriërs
- Atlantiërs
- Ariërs
De 6e en 7e wortelrassen bevinden zich nog in de moederschoot van verdere evolutie, waaraan we ons alleen kunnen wagen in onze verbeelding of via de channeling van een mogelijke toekomstige tijdlijn.
Deze afbeelding komt uit een zeer goed gemaakte documentaire film, The Hidden History of Humanity, met een expert in oude Indiase astrologie, die we je van harte aanbevelen om te bekijken.
Merk op hoe elk opeenvolgend Root Race voortkomt uit één van de Sub-Races.
In dit deel van de serie zullen we ons richten op de eerste drie wortelrassen, en in het bijzonder op de beroemde Lemuarische beschavingen die de Aarde bewoonden.
Om meer te leren over de wortelrassen in het algemeen, zie De evolutie van de mensheid - De zeven wortelrassen van de mensheid - Deel 1.
Het eerste wortelras - het Polarean-ras
Toen de Menselijke Overziel zijn nieuwe ontdekkingsreis begon in samenwerking met Gaia, het Aardebewustzijn, waren er niet plotseling fysieke lichamen beschikbaar voor incarnatie.
In feite waren de vroege Wortelrassen niet eens fysiek.
Het waren enorme, amorfe, etherische wezens.
Het eerste van de zeven wortelrassen, of mensachtigen, was een ras van astrale wezens en verscheen in het midden van het Paleozoïcum, ongeveer 150 miljoen jaar geleden, en floreerde op een continent dat "Het Onsterfelijke Heilige Land" (Het Eeuwige Heilige Land) werd genoemd.
De Aarde waarop het eerste ras leefde was veel etherischer dan tegenwoordig, maar relatief hard en dicht vergeleken met deze nog niet-zelfbewuste "menselijke" protoplasten.
Ze hadden enorme doorschijnende of transparante lichamen, eivormig en enigszins vloeibaar, verstoken van botten en organen, haar en huid.
Ze werden langzaam steeds vaster, maar bleven tot het einde etherisch.
Het ras was geslachtloos en plantte zich voort door bifurcatie: een groot deel van het etherische lichaam scheidde zich af en groeide uit tot een duplicaat van zijn ouder, vergelijkbaar met de bifurcatie van amoeben in onze huidige fysieke wereld.
In vergelijking met de enorme en zeer etherische cellen van het eerste ras, begint ons fysieke lichaam vandaag de dag zijn bestaan als een microscopische cel of ei, een klodder geleiachtig protoplasma dat zich op een vergelijkbare manier deelt en langzaam uitgroeit tot de menselijke vorm, dit alles terwijl deze cellen nog steeds omhuld zijn door een energetisch etherisch lichaam.
De eerste twee rassen leken in niets op de (fysieke) mens zoals we die nu kennen.
Hun bewustzijn was waarschijnlijk vergelijkbaar met iemand in trance of een diepe dagdroom.
Blavatski :
"Het eerste wortelras, dat wil zeggen, de eerste "mensen" op Aarde (in welke vorm dan ook), waren de afstammelingen van de "Hemelse Mannen"... In de Indiase filosofie, de "Maan-voorouders" of Pitris, waarvan er zeven klassen of hiërarchieën zijn.
In tegenstelling tot het joods-christelijke geloof ziet Blavatsky's kosmologie de "Mens" als de schepping van hogere spirituele hiërarchieën, maar niet van "God".
Ze worden beschreven als de astrale schaduwen van de voorvaderen, "zo etherisch en zo weinig menselijk van constitutie dat ze door geen van de elementen - vloed of vuur - konden worden aangetast".
Net zoals de Polariërs zelf niet fysiek zijn, was het "continent" waarop ze leefden dat ook niet.
Het wordt het "Eeuwige Heilige Land" genoemd, dat "niet het lot van de andere continenten deelde", d.w.z. dat het aan het eind van de era vernietigd zou worden.
De Polariërs plantten zich voort door splitsing. Ze waren "etherisch, aseksueel en zelfs zonder verlangen".
De individuen van dit ras stierven eigenlijk niet echt.
In plaats daarvan "smolten ze geleidelijk weg en werden opgenomen in de lichamen van hun eigen nakomelingen (het tweede ras), die meer solide waren dan hun eigen lichamen".
Rudolf Steiner
De substanties die later vast werden, waren voorheen in een vloeistof, daarvoor nog, in een dampachtige en stoomachtige, en in een nog verder verleden, in de meest verfijnde (etherische) toestand.
We gaan hier terug naar de meest verfijnde etherische toestand van de stoffen van onze aardse woonplaats.
De mens kwam voor het eerst op aarde in dit tijdperk van haar ontwikkeling. Daarvoor behoorde hij tot een andere wereld, een zogenaamde astrale of zielenwereld.
De wezens van deze wereld leidden geen extern, (fysiek) lichamelijk bestaan. Dat deed de mens dus evenmin.
Deze astrale wezens zijn in zekere zin de voorouders van de mens.
De ziele- of astrale voorouders van de mens werden naar de verfijnde of etherische aarde geleid.
Ze namen de verfijnde substantie als het ware als een spons in zich op, om het grof uit te drukken.
Door zo doordrongen te raken van substantie, ontwikkelden ze etherische lichamen.
Deze hadden een langgerekte elliptische vorm, waarin de ledematen en andere organen die later gevormd zouden worden, al waren aangegeven door fijne schakeringen van de substantie.
Elke nieuwe vorm was in dezelfde mate met ziel begiftigd als het moederwezen. Dit was te danken aan het feit dat niet een specifiek aantal menselijke zielen het aardse toneel betrad, maar eerder een soort zielenboom die ontelbare afzonderlijke zielen kon voortbrengen uit zijn gemeenschappelijke wortel.
Elke soort ziel bracht ontelbare uitlopers voort.
( red: dit is wat Bashar beschrijft als de OverZiel die zichzelf uitdrukt via tienduizend uitbreidingen van Zielen)
Met hun intrede in de aardse materialiteit vond er een belangrijke verandering plaats in de zielen zelf.
Zolang de zielen niet verbonden waren met iets materieels, kon geen enkel extern stoffelijk proces op hen inwerken. Elke actie op hen was louter van de aard van de ziel.
Ze deelden dus in het leven van alles wat met ziel te maken had in hun omgeving - Alles wat op dat moment bestond werd op deze manier ervaren. De acties van stenen, planten en dieren, die toen alleen als astrale (zielsachtige) vormen bestonden, werden gevoeld als innerlijke zielservaringen. ( red: dit is het proces van incarnatie van een soort in een fysieke realiteit)
Met het betreden van de aarde werd hier iets totaal nieuws aan toegevoegd.
Uitwendige materiële processen oefenden een effect uit op de ziel, die nu in stoffelijk gedaante verscheen.
Eerst waren het alleen de processen van beweging in deze stoffelijke buitenwereld die bewegingen in het etherische lichaam voortbrachten.
Zoals wij tegenwoordig de trilling van de lucht waarnemen als geluid, zo namen deze etherische wezens de trillingen waar van de etherische materie die hen omringde.
Zo'n wezen was in principe enkel een gehoororgaan. Dit zintuig ontwikkelde zich als eerste.
(red; 'In den beginne was het Woord, en het Woord was bij God, en het Woord was God.' Omdat talen in het begin van de schepping nog niet bestonden, verwijst de vertaling van 'woord' naar geluid, waarmee in de hindoetraditie het kosmische geluid Aum wordt bedoeld).
Je moet je voorstellen dat de waarnemingswereld van deze voorouders van de mens vrij algemeen en niet specifiek was.
Slechts twee van de soorten waarneming die we vandaag de dag kennen, waren toen al van elkaar gescheiden: het gehoor en de tastzin (gevoel).
Red:
In Steiners beschrijving "Voordat de mens de aarde betreedt, is hij een ziel, een astraal wezen. Het is als zodanig dat hij op aarde verschijnt", laat hij heel gedetailleerd zien hoe het proces van incarnatie zich ontvouwt.
En ... hij deelt perfect dat bij elke ontwikkelingsstap in dit proces, de Overziel en de geïndividualiseerde zielen een nieuwe, nog dichtere laag van de fysieke realiteit aannemen om deze nog vollediger te ervaren, en toch zijn alle andere lagen (ziel/etherisch/astraal) er nog steeds en maken ze deel uit van ons collectieve bewustzijn.
Let op de beroemde gebeurtenis met Bashar 'the Nine Levels of Consciousness'.
Leer meer van Rudolf Steiner over Cosmic Memory GA 11 viii. The Hyperborean and the Polarean Epoch.
Natuurlijk is er nog veel meer te delen over deze fase, maar voor nu willen we eindigen met dit fragment van Bashar over de OverZiel en Incarnatie
Het tweede wortelras - het Hyperboreaanse ras
Het tweede wortelras leefde in Hyperborea en omvatte wat nu het noordelijke deel van Canada, Groenland, IJsland, Scandinavië, het noordelijke deel van Rusland en Kamtsjatka is. Het klimaat was tropisch omdat de aarde nog geen axiale kanteling had ontwikkeld.
De mysterieuze wereld van Hyperborea is het onderwerp geweest van oude mythen en folklore.
Ze noemden zichzelf de Kimpurshas en gaven hun continent de naam Plaksha.
Een andere naam voor dit gebied was Arktide ... wat we nu de Noordpool noemen.
De Arctische regio staat ook bekend als "achter de noordenwind Borey", wat letterlijk Hyperborea betekent.
De oude Griekse mythologie en de afbeelding van dit landgebied op historische gravures, zoals de kaart van Gerard Mercator, zijn de enige plaatsen waar het bestaan van Hyperborea is bewezen.
De Grieken zeiden dat de schaduwen van de nacht er nooit op vallen, want het is het land van de goden, de favoriete plek van Apollo, de god van het licht.
Dit tweede Hyperboreaanse wortelras, dat een voortzetting was van het eerste, was semi-astraal en werd dichter en ondoorzichtiger naarmate het voortschreed.
In het begin van dit mensenras werden hun lichamen steeds meer gasvormig en waren ze niet meer alleen protoplasma.
Ze waren dus iets dichter dan het eerste ras, maar ze zweefden nog steeds in de atmosfeer.
Naarmate ze dichter werden, veranderde hun voortplanting in een soort spruitensysteem.
Een scheut dient als basis voor een nieuwe plant, dus er ontstond een soort exudatie van deze organismen die zich op een gegeven moment losmaakten van de vader-moeder.
Het Hyperboreaanse wortelras vormde als het ware een beschaving, een cultuur.
Vooral aan het einde van de Hyperboreaanse periode verschenen er ook vreemde dieren zoals tweekoppige vogels, waterdieren of amfibieën en veel verschillende soorten gedrochten.
Op het hoogtepunt van de Hyperboreaanse beschaving waren er enkele buitengewone culturen en een natuur met diepe bossen.
In die tijd had de mensheid volledige helderziendheid en helderhorendheid.
Ze hadden waarneming in alle dimensies van de natuur en de kosmos.
Als iemand in die tijd door een dicht oerwoud liep, zag hij het leven van de elementen.
Ze konden de rotselementalen, de mineraalelementalen, de kabouters of de pygmeeën zien die door de oude middeleeuwse alchemisten werden genoemd als ze langs grote rotsen liepen.
Hoewel ze nog steeds min of meer eivormige energiecocons waren, begonnen ze de contouren van de latere menselijke vorm te vertonen.
( Red: Als mensen wezens uit hoger vibrerende realiteiten beginnen te channelen, zien ze vaak wezens in deze vorm, wat niet per se betekent dat alle hoger vibrerende wezens deze vorm hebben, maar dit is de vorm die de astrale lagen van de wezens vertalen naar onze waarneming vanwege ons collectieve geheugen).
Het derde wortelras - het Lemurische ras
Volgens de traditionele theosofie en antroposofie begon het derde (Lemurische) wortelras 34½ miljoen jaar geleden, tijdens het Trias, Jura en Krijt van het Mesozoïcum (het Tijdperk van Dinosauriërs).
De vroegste mensen van Lemurië leefden dus vele miljoenen jaren samen met de dinosauriërs.
De esoterische naam van Lemurië is Shalmali en het bestond in een groot deel van wat nu de Indische Oceaan is, inclusief Australië en tot in de Stille Zuidzee.
Lemurië bestond in een groot deel van wat nu de Indische Oceaan is, inclusief Australië en zich uitstrekkend in de Stille Oceaan tot de Paaseilanden, het Australische continent, het eiland Nieuw-Guinea en het eiland Madagaskar.
Interessant is dat Madagaskar het thuis is van een familie primaten die Lemuroidea (Lemuren) worden genoemd, een naam die is afgeleid van het Latijnse lemures, wat geesten of spoken betekent.
In theosofische en antroposofische termen werd Lemurië bevolkt door het Derde Wortelras, zelf de opvolger van twee andere, het Eerste Wortelras van de Polareeërs en het Tweede Wortelras van de Hyperboreeërs.
In tegenstelling tot de Polareeërs en Hyperboreeërs waren de Lemuriërs uiteindelijk niet langer vormloos, zonder spraak, zonder zicht of zonder seks, want ze werden echte fysieke wezens.
Terwijl de Lemuriërs door zeven stadia (of "subrassen") evolueerden en geleidelijk een stoffelijk lichaam ontwikkelden, begonnen ze rechtop te lopen, hun gezichtsvermogen te gebruiken (met behulp van een Derde Oog), leerden ze spreken (zij het in eenlettergrepige woorden en klanken) en, het allerbelangrijkste, begonnen ze zich seksueel voort te planten na miljoenen jaren van ongeslachtelijke voortplanting.
De Lemuriërs waren dus de eerste menselijke beschaving op Aarde met fysieke lichamen en zijn beschreven als een reuzenras met drie ogen, omdat het Lemurische ras veel groter en langer was dan ons huidige ras.
De eerste drie sub-rassen van de Lemuriërs plantten zich nog voort door een soort energetisch ei ('energiebubbel van gelei') te produceren, maar het vierde subras, dat 16½ miljoen jaar geleden begon, begon met de eerste vorm van voortplanting zoals bij de moderne mens.
De eerste, tweede en vroegste (Lemurische) derde wortelrassen (stadia) aten niet zoals wij vandaag, maar namen materiaal voor voeding op door osmose, net zoals onze longen zuurstof opnemen uit de lucht.
Het eerste wortelras en een groot deel van het tweede kende de dood niet zoals wij die begrijpen; elke generatie ging simpelweg over in de volgende.
Tegen het einde van het tweede wortelras vielen de etherische wezens gewoon in slaap en verdwenen.
Met de ontwikkeling van het derde wortelras ontwikkelde de dood zich zoals wij die kennen, omdat de lichamen voldoende gestold (gekristalliseerd) waren om te sterven wanneer hun reserves aan levensenergie uitgeput waren.
Op het hoogtepunt van hun cyclus, die miljoenen jaren duurde, ontwikkelde het Lemurische Derde Wortelras grote beschavingen.
Er wordt gezegd: "De Griekse en Romeinse en zelfs de Egyptische beschavingen stellen niets voor in vergelijking met de beschavingen die begonnen met het Derde Ras.
Een grote verandering vond ongeveer 16,5 miljoen jaar geleden plaats ( rond de grens tussen Jura en Krijt), in de middenperiode van het Derde Ras (3-4 stadia of subrassen), toen de scheiding van de seksen en het ontwaken van de menselijke denkgeest plaatsvond.
De eerste drie subrassen van de Lemuriërs plantten zich voort door eieren te leggen, maar het vierde subras, dat 16½ miljoen jaar geleden begon, begon zich voort te planten zoals de moderne mens.
Er werden individuen geboren met de overheersende kenmerken van de ene of de andere sekse, terwijl voorheen alleen eenslachtige individuen werden voortgebracht.
Met de scheiding van de seksen kwam ook de huidige voortplantingsmethode.
Ongeveer tegelijkertijd begon het eerste ontwaken van de zelfbewuste geest en werd het menselijk lichaam volledig fysiek.
De eerste stadia van de moderne menselijke evolutie worden nog steeds weerspiegeld door de bevruchting van de eicel en binnen de eicel, het groeiende embryo, met het interessante feit dat zelfs vandaag de dag, geslachtsdifferentiatie in de menselijke foetus niet plaatsvindt tot aan de derde maand van groei.
De Lemuriërs hadden een derde oog boven op hun hoofd.
Het was eigenlijk hun eerste oog, want de twee voorste ogen ontwikkelden zich later.
Het staat ook bekend als het oog van Shiva, het oog van wijsheid of het oog van Deva en was oorspronkelijk een orgaan voor zowel fysiek als spiritueel zicht.
Met de ontwikkeling van meer materiële lichamen en de scheiding van de seksen begon het eerste oog zijn vermogen te verliezen.
Het fossiliseerde geleidelijk en verdween uiteindelijk uit de uiterlijke anatomie van de mens in het midden van het derde subras van de Atlantiërs.
De enige overgebleven getuige van dit oog is de pijnappelklier, een orgaan ter grootte van een erwt in de hersenen, gelegen onder het achterste deel van het corpus callosum.
Zelfs vandaag de dag is het derde oog gedeeltelijk functioneel bij mensen als een orgaan voor spirituele visie.
De zelfbewuste geest van de mensheid begon te ontwaken in dit Lemurische tijdperk toen onze fysieke vormen voldoende ontwikkeld werden om onze latente mentale krachten tot uitdrukking te brengen.
Deze belangrijke gebeurtenis wordt de "Incarnatie van de Manasaputra's" (of "Zonen van de Geest") genoemd.
Met zelfbewuste intelligentie kwam de kracht van keuze en vrije wil, en toen de mens geleidelijk verder afdaalde in de materie, ontstond er een spirituele alchemie tussen het spirituele en het materiële in de mens.
De laatste twee subrassen van de Lemuriërs ontwikkelden door de inwerking van hun ontwakende geest en onder de welwillende leiding van de goddelijke Oudsten van Venus, de Lhas genaamd, "een belangrijke en eeuwenoude beschaving", waarbij grootse steden werden gebouwd, kunsten en wetenschappen werden gecultiveerd en de eerste kiemen van beschaving wijd en zijd werden gezaaid.
Uiteindelijk begon Lemurië uiteen te vallen. De catastrofale vernietiging werd ingeluid door een hevige vulkaanuitbarsting, zoals de uitbarsting van Krakatau in 1883 of Mount Pelee in 1902.
Aardbevingen volgden snel en Lemurië versplinterde en verzonk geleidelijk, waardoor alleen nog fragmenten als Australië, Madgascar, Paaseiland enzovoort overbleven als sporen van haar geschiedenis.
Het grootste deel van Lemurië was geconcentreerd in de Stille Oceaan en terwijl het langzaam wegzakte, koloniseerden de Lemuriërs de omliggende gebieden, namelijk Afrika, Zuid-India en Oost-Indië.
Tot de afstammelingen van het Lemurische wortelras behoren volgens de traditionele theosofie het Capoïde ras, het Kongoïde ras, het Dravidische ras en het Australoïde ras (Aboriginals).
Volgens de theosofische visie op de menselijke geschiedenis zijn de oude beschavingen van Mesopotamië, Egypte, China, India en Meso-Amerika, die classici, archeologen en historici hebben blootgelegd door materiële overblijfselen te bestuderen, eigenlijk overblijfselen van veel vroegere "verloren hoogontwikkelde culturen" die bloeiden op een Aarde met een heel andere verdeling van land en water.
Een versie van de Aarde waar de Sahara vruchtbare grond was, India een eiland, Centraal-Azië een uitgestrekte zee en landbruggen ter grootte van continenten die Azië met Australië en Europa met Amerika verbonden.
De ondergedompelde continenten en landbruggen van de paleogeografie vormen dus de basis voor het bestaan van verloren beschavingen van de mensheid.
Mahatma Koot Homi, die enkele aspecten uitlegt van wat we "esoterische etnologie" zouden kunnen noemen, stelt dat de inheemse volkeren van Afrika en Australië de afstammelingen zijn van het zevende en laatste sub-ras van het Lemurische Wortelras, evenals de eerste Atlantische sub-rassen.
Terwijl de huidige Oosterse rassen, zoals de Chinezen, Mongolen, Tibetanen, Maleisiërs, Indonesiërs, Japanners, Vietnamezen, enz. grotendeels afstammen van het zevende en laatste sub-ras van het Atlantische wortelras.
Mahatma Koot Homi gaf in de Mahatma Brieven aan: "Zie de overblijfselen van die eens zo grote natie [Lemurië] in sommige van de Aboriginals van jullie Australië.
Bashar Snippets on Lemuria
Q: Could you give me an idea as to the Atlantean time and the Lemurian time, and tell me a little bit more about that matriarchal society?0
B: Atlantean time, in your terms, generally can be said to have, quote/unquote ended, approximately 11,500 of your years ago, but its duration was for several thousands years; as was Lemuria before it and they overlapped.
Q: So Lemuria was before it?
B: Yes.
Q: Was Lemuria not as advanced as Atlantis?
B: In many ways, but they were mostly the idea of, what you call, instinctual, not analytical, not technological so much as was Atlantis.
Q: And so how did they collapse?
B: Simply in this way, it was the timing of phasing out into something else, and you will find that there were many interactions that took place that allowed there to be what you would recognize as a natural shifting of the cycles of the polarities and electromagnetic fields of your planet that simply said that society no longer exists within the dimension that you call earth.
Q: And is that why at this point it is beginning to shift again?
B: To some degree, for in this way you will find, that now you have explored all that you need to of analytical thought, you are now bringing back the instinct and intuition to balance it out and blend.
That is the primary fundamental idea ... that Lemuria is rising within you.
Telepathy and the Written Word
Q: Atlantis and Lemuria, did they have a written language?
B: Atlantis yes. Not so much in Lemuria, except in later times.
In the beginning times, no. . . all the beings were telepathic and had no need, except perhaps, for artistic reasons.
But it was not really a language as such, it was simply pictograms that when looked upon would instill within the mind of an individual looking upon them ALL of the information that was instilled by the original individual who had created the pictogram, as if it were a holographic, mnemonic device, in that sense.
Language was developed more later on in Atlantean times, in the form that you now understand as a written language.
Easter Island
Q: And I wondered what the significance of Easter Island was?
B: For now, it is a very strong magnetic key that is pulling into place the pieces of a puzzle that had been apart for a long time.
So what you are witnessing, in the idea of Easter Island, is the actual driving motor that is creating the triangulation between Hawaii, Shasta and Fuji.
Because it is the ancient connection to Lemuria.
Het volledige thema Root Races wordt behandeld in een reeks blogs :
- De evolutie van de mensheid - De zeven wortelrassen van de mensheid
- Het eerste, tweede en derde Lemurische Wortelras
- Het vierde Atlantische en vijfde Arische Wortelras
- Het Zesde en Zevende Wortelras
