Hoe denk je dat de mensheid de overgang zal maken van gesproken communicatie naar tele(m)patische communicatie?
Zullen we ineens allemaal tele(m)patisch zijn of zal dat nog een paar generaties duren?
Hoe deden andere beschavingen dat eigenlijk?
We hopen dat het onderwerp in de nieuwsbrief van vorige maand je aan het denken heeft gezet ...
Laten we het onderwerp nog even herhalen:
- Hoe denk je dat de mensheid de overgang zal maken van gesproken communicatie naar tele(m)patische communicatie?
- Zullen we ineens allemaal tele(m)patisch zijn of zal dat nog een paar generaties duren?
- Hoe is dat eigenlijk gegaan bij andere beschavingen?
Om met de laatste vraag te beginnen ... veel beschavingen die ooit in een frequentiebandbreedte leefden die vergelijkbaar is met de onze en nu volledig tele(m)pathisch zijn, hebben nog steeds herinneringen aan de fysieke taal die ze ooit spraken.
Sommige van die talen kennen we als lichttalen.
Voor ons (!!) zijn het meer klanken dan woorden en bij het horen van deze klanken kun je de effecten in je systeem voelen.
De woorden en zinnen zijn tegelijkertijd niet één op één te vertalen in woorden, maar bevatten complete concepten en de betekenis kan op elk moment op verschillende manieren worden verwoord, afhankelijk van de context waarin het wordt gehoord.
Hier is een klein voorbeeld van de oude Sassanni-taal ...
Prachtig, nietwaar.
Je kunt het voelen, zelfs als je niet precies weet wat de betekenis is.
Je kunt meer te weten komen over de Oude Sassanni Taal op onze website.
Terug naar de vraag:
Zal de mensheid in één keer tele(m)patisch gaan communiceren, als we dat zouden kunnen?
Nu zal dit van persoon tot persoon verschillen en de uitnodiging is om hierover na te denken.
Natuurlijk kun je zeggen 'dat zien we dan wel weer', maar er zitten nogal paradoxale aspecten aan waar ieder van ons vroeg of laat mee te maken krijgt.
Stel bijvoorbeeld dat we plotseling allemaal tele(m)patisch zouden kunnen communiceren, zouden we dat dan werkelijk gaan doen?
Want vergeet niet dat tele(m)patische communicatie een tweebaansweg is waar we niet alleen informatie krijgen maar ook uitdragen.
Het is een open verbinding zonder verborgen agenda's ... zien en gezien worden zijn één.
Stel je voor dat je niet alleen "alles over iedereen" zou kunnen weten, maar ook andersom.
Niet dat het precies zo werkt, maar in principe is alle relevante informatie beschikbaar voor het geheel.
Al onze persoonlijke ideeën, ervaringen, wat we zijn, waar we zijn, wat we doen, hoe we ons voelen.
We staan altijd in contact met het collectief en vice versa.
Dit zal in het begin voor velen nog behoorlijk ongemakkelijk aanvoelen en het idee geven dat alles voortdurend wordt geobserveerd ...
Als we dit met technologie zouden doen, zouden de meeste mensen het niet leuk vinden, maar op het niveau van bewustzijn gebeurt dit altijd, zelfs als we ons er nog niet van bewust zijn.
Probeer je eens voor te stellen hoe elk van onze vingers een verlengstuk is van onze hand, die op zijn beurt weer een verlengstuk is van ons hele lichaam. Onze duim is een "eigen entiteit", maar staat niet los van onze pink en geen van beide staat los van onze hand, onze arm en niets daarvan staat los van ons been, oog, oor of ... en tegelijkertijd zijn het afzonderlijke delen die elk hun eigen ervaring hebben.
Elk deel, zelfs elke cel beleeft op elk moment een andere ervaring.
Alle ervaringen van alle cellen, delen en zintuigen worden verzameld en verwerkt door een overkoepelend (lichaams)bewustzijn en die complete ervaring komt beschikbaar ten behoeve van alle delen en cellen die dan nieuwe interacties met hen kunnen aangaan.
Honderdduizenden processen per seconde ... het is prachtig.
En het is mogelijk omdat er volledige open communicatie is ... alle delen werken als één.
Hetzelfde geldt voor ons Hogere Zelf.
Wij, het echte WIJ, als bewustzijn, wij zoals we onszelf diep van binnen kennen, zijn een verlengstuk van een veel groter bewustzijn.
Bashar noemt dit de OverZiel.
Als OverZiel zenden we extensies uit, als vingers aan een hand, naar allerlei verschillende realiteiten (werelden), elk met hun specifieke ervaringen.
Deze uitbreidingen van de OverZiel incarneren in verschillende lichamen in die realiteiten (vergelijkbaar met de film Avatar) en hoewel elke uitbreiding zijn eigen bewustzijnsperspectief en zijn eigen ervaring heeft, is geen van deze ervaringen echt van elkaar gescheiden.
Om dit een beetje meer 3D te maken, kun je het vergelijken met een site voor online videospellen waar je inlogt op verschillende spellen tegelijk.
In elk spel speel je een personage in een ander speelveld, maar je speelt deze personages allemaal tegelijk en wat je in het ene spel leert, kun je meteen gebruiken als ervaring in een ander spel.
Gebruikmakend van deze referentie, kun je je voorstellen hoe we elkaar helpen collectief te groeien en het collectief als het ware naar het volgende niveau van dit spel te brengen.
Ons Hoger Zelf weet alles over onszelf in deze incarnatie, volgt en begeleidt dag en nacht de evoluties in zowel onze als andere incarnaties, en al die gegevens worden gedeeld met de OverZiel en opgeslagen in een kwantumveld zodat vele anderen, inclusief wijzelf, ervan kunnen profiteren.
Een beschaving als de Essassani leeft bewust als een collectief, als één, volledig op basis van synchroniciteit terwijl tegelijkertijd de ervaringen van individuele incarnaties worden onderkend.
De creatie is werkelijk wonderbaarlijk mooi en intrigerend ... we hoeven ons alleen maar op haar af te stemmen ...
Veel Liefde
~ Jacqueline en Philip
