In aansluiting op de nieuwsbrief van vorige maand over vergeving, wil ik deze maand openen met een persoonlijk verhaal uit mijn leven en van daaruit kijken naar de gelijkenissen in onze huidige tijdlijn.
Een deel van mijn leven dat slechts weinigen kennen, maar na lezing zullen degenen die mij kennen mij er waarschijnlijk in herkennen. Het is een episode uit mijn leven die mij grotendeels heeft gemaakt tot wie ik vandaag de dag ben.
Hoewel ik mezelf hier beschrijf als voorbeeld, gaat het niet zozeer over mij als wel over het proces en daarom geef ik alleen de details die daarvoor nodig zijn.
Hier gaan we ...
Hoewel ik me er al vroeg van bewust was dat ik heel anders leek te zijn dan anderen en me daardoor zeker niet altijd veilig voelde, verkende ik als tiener altijd de wereld en had nog altijd vertrouwen in mensen.
En toch, na een toenemend aantal ervaringen van kwetsing, vernedering en schending van vertrouwen door mensen van wie ik veiligheid verwachtte, was er het ultieme dieptepunt in mijn jonge leven op 19-jarige leeftijd.
Die dag voelde ik me zo diep verraden, zo bedrogen, zo vernederd, neergesabeld, gebruikt door een volwassene, op dat moment een autoriteit voor mij .... Ik kon mijn hart wel uit mijn lijf trekken van de pijn die ik voelde.
En uiteindelijk zette ik mezelf thuis voor de spiegel en keek mezelf diep in mijn betraande ogen vol pijn en ik zwoer mezelf 3 dingen ...
'I will never surrender',
'I can do it myself',
'I don't need anybody'
Deze woorden kwamen in het Engels en ik wist toen niet waar het vandaan kwam (nu wel), maar dit bleef maar doorgaan met een ongekende intensiteit.
En deze drie beloften herhaalden zich wekenlang, misschien maandenlang, in mijn hoofd en groeven zich diep in mijn systeem.
Er volgde een tijd van isolement en wantrouwen en het duurde jaren voordat ik mensen weer een beetje begon te vertrouwen en toe kon laten in mijn innerlijke wereld.
Jacqueline was de eerste en voor lange tijd de enige.
Deze tijd van zelfisolatie heeft me veel gebracht ... het leerde me voor mezelf te zorgen, te weten wie ik ben, verantwoordelijkheid te nemen voor mijn leven, mijn eigen waarheid te vinden, mijn intuïtie, innerlijk weten en gevoelens te volgen, niet langer afhankelijk te zijn van anderen en enorm creatief te zijn in het oplossen van problemen.
Met name de tijd dat ik in het leger diende had - paradoxaal genoeg - een sterk helend effect op mij.
Als officier van een gevechtseenheid leerde ik niet alleen mijn persoonlijke kracht beter te begrijpen, maar ook hoe de kracht van mijn team werd bepaald door het vertrouwen dat we in elkaar hadden.
In die tijd heb ik ervaren wat broederschap is, het gevoel er voor elkaar te zijn "wat er ook gebeurt", elkaar vertrouwen ongeacht de risico's die we zouden lopen.
Het thema van vertrouwen en verraad is altijd een belangrijk thema in mijn leven gebleven, telkens gevolgd door een belangrijke en noodzakelijke wending op mijn levenspad en telkens met een kwantumsprong in bewustzijn en een verrijking en bekrachtiging van mij als mens.
Vertrouwen
Een fase die volgt op vergeving is het proces van opnieuw leren vertrouwen.
Iets wat vergeven kan worden, is nog niet vergeten.
En waar vergeving te maken heeft met het loslaten van het bekende verleden, heeft vertrouwen te maken met het ons openstellen voor een onbekende toekomst.
Er is een klein aantal krachten dat onze wereld bijeenhoudt.
Vertrouwen is daar één van en het werkt als de lijm van een samenleving of een organisatie.
De aanwezigheid van vertrouwen versterkt relaties en stelt ons in staat samen te leven en te werken, bij een groep te horen en ons daarin veilig te voelen.
Vertrouwen is echter nauwelijks te definiëren, maar we weten allemaal hoe het voelt als het er is of als het teloor gaat.
Als er vertrouwen is, dragen we graag bij aan wat nodig is door onze aanwezigheid, onze toewijding, ons talent en onze energie aan te bieden en door onze ideeën, gevoelens en oprechte meningen te delen over wat belangrijk voor ons is. Als er vertrouwen is, stromen we uit.
Als het vertrouwen wegvalt, loopt de relatie gevaar, trekken we onze energie en inzet terug, en brokkelt alles af.
Zo storten organisaties heel snel in wanneer het personeel (of de aandeelhouders) het vertrouwen verliezen.
Vertrouwen is als cement dat de stenen bij elkaar houdt en het mogelijk maakt enorme constructies te bouwen die jaren kunnen meegaan, maar zodra het cement begint op te lossen, loopt datzelfde bouwwerk acuut gevaar in te storten.
In de kern geeft vertrouwen ons een soort gevoel dat "het veilig is", dat de buitenwereld zal zijn wat we verwachten, en in vertrouwen geven we onszelf een innerlijke toestemming om het risico te nemen kwetsbaar te zijn.
Vertrouwen is als een verbinding die we aangaan, een ongeschreven overeenkomst die de basis vormt voor openheid en uitwisseling in de veronderstelling dat de betrokkenen alleen het beste met elkaar voor hebben.
Vertrouwen is iets anders dan geloof hebben in iets/iemand of hoop hebben op iets.
Vertrouwen hebben (en ook géén vertrouwen hebben) is in wezen de verwachting dat de toekomst zal zijn zoals je verwacht en zoals het verleden heeft bewezen of aangetoond. Het is heel moeilijk om ergens 100% vertrouwen in te hebben als het verleden het tegendeel heeft aangetoond.
Soms hebben we dan geloof of hoop nodig om weer vertrouwen te kunnen opbouwen.
Waar vertrouwen meer een onderbuikgevoel is, is geloof een mentale constructie die het vertrouwen kan herstellen door de realiteit in een ander licht te plaatsen.
Geloof in jezelf is een van de belangrijkste voorwaarden om door nieuwe ervaringen weer zelfvertrouwen op te bouwen. Probeer het verschil tussen beide te voelen !!!
Echter, een sterk geloof kan ook leiden tot "blind vertrouwen" zodra we het mentale laten heersen over het gevoel.
En pas op ... geloof kan ook misbruikt worden om vertrouwen te winnen.
Hoop kan blijven bestaan, zelfs wanneer alle vertrouwen (en zelfs alle geloof) weg is en de realiteit geen zin meer lijkt te hebben, en daarmee is hoop een soort laatste redmiddel in dit spectrum.
We kunnen zelfs tegen alle verwachtingen in nog hoop hebben op een betere uitkomst.
Waar vertrouwen (trouw) ook een aspect van integriteit in zich draagt, heeft loyaliteit meer een aspect van 'klinisch' toegewijd zijn aan afspraken (de verbinding), ongeacht of deze afspraken (nog) integer zijn.
Het is belangrijk dit verschil te beseffen omdat loyaliteit iets moois kan zijn, maar ook een machtsmiddel waarmee gemanipuleerd kan worden, terwijl echt vertrouwen nooit kan worden afgedwongen.
Er zijn talloze management- en communicatietechnieken gericht op het verkrijgen van vertrouwen dat er van nature zou kunnen zijn, maar dat er blijkbaar niet is ...
Jezelf vertrouwen
Wel, tot nu toe hebben we een beetje afgetast en gekeken naar het mechanisme van "iets of iemand vertrouwen".
Maar wat doen we eigenlijk als we 100% vertrouwen hebben in iets buiten onszelf?
En waarom vertrouwen we soms meer op iets buiten ons dan op onszelf?
Waarom leren we niet eerst onszelf te vertrouwen en van daaruit met de wereld te interacteren?
Als ik terugkijk op de grote lessen van mijn tienerjaren dan besef ik..:
- Ik zal me nooit overgeven... Ik zal mezelf nooit de rug toekeren, verloochenen of verraden, ik ben en blijf altijd trouw aan mezelf.
- Ik kan het zelf ... Ik heb alle vaardigheden die ik nodig heb. Ik ben mijn eigen leider, mijn eigen autoriteit.
- Ik heb niemand nodig ... Ik ben niet afhankelijk van anderen, ik ben autonoom.
Door helemaal in mezelf en bij mezelf naar diep naar binnen te keren en onvoorwaardelijke trouw aan mezelf te zweren, heb ik een weg terug gevonden naar de buitenwereld van binnenuit.
Ik heb ervaren dat ik blijf bestaan, zelfs toen mijn hele wereld instortte en het vertrouwen dat voordien alles bij elkaar hield in één klap verdween.
In die tijd maakte ik me los van deze wereld en verbond me sterk met mijn Hogere Zelf.
Een tijdlang was ik dan ook eenzaam in de buitenwereld, maar voelde me altijd gedragen in mijn innerlijke wereld.
Ik leerde te zijn ... "in deze wereld, maar niet van deze wereld".
En dit was eigenlijk mijn eerste kennismaking met de leringen van mijn gids Ezra'el over de Triple A (of AAA) waarvan hij zei dat dit de belangrijkste lessen voor de mensheid zullen worden tijdens de grote transformatie.
In het verleden heeft Bashar (een contactspecialist uit de Sassani-beschaving) veel aandacht besteed aan het begrip "vertrouwen", omdat het een ingebouwd mechanisme is van ons Universum.
Het is altijd actief, het werkt door alles heen, en het vormt de basis van onze ervaring in de fysieke realiteit.
Je kunt vertrouwen niet afdwingen, niet forceren, je kunt het niet dwingen er te zijn, want het is er al, altijd. Het is altijd aan het werk.
De fysieke realiteit die we waarnemen bestaat bij de gratie van het vertrouwen dat we in die realiteit hebben, zelfs wantrouwen in een realiteit voedt het bestaan ervan, zij het in een niet geprefereerde versie ervan. 
Vertrouwen is de energie, de kracht die we geven aan datgene waarvan we geloven dat het waar is en waarmee we onze realiteit, onze wereld manifesteren, zodat we die kunnen ervaren.We kunnen het zien als de kracht die ons door het tijd-ruimtecontinuüm beweegt naar de plaats die in resonantie is met ons bewustzijn/frequentie.
Dit is de reden dat zodra wij het vertrouwen (of wantrouwen) in een bepaalde realiteit opgeven, het is alsof wij de stekker eruit trekken, waardoor die realiteit in zeer korte tijd instort.
We houden realiteiten in stand door het vertrouwen (of wantrouwen) dat we erin stellen, zodat we die realiteit kunnen ervaren.
Let wel ... wantrouwen is niets anders dan het vertrouwen in een realiteit met een negatieve uitkomst.
De ineenstorting van de buitenwereld die we wereldwijd kunnen (zullen) zien gebeuren heeft alles te maken met het verschuiven van het collectieve vertrouwen in een andere richting en daarmee het verschuiven naar een andere realiteit.
De grote vraag is ...
waarin stellen we ons vertrouwen en hoe versterken we het vertrouwen in onszelf
Voor steeds meer mensen is het onduidelijk wat in de buitenwereld nog te vertrouwen is, maar blijven toch trouw aan iets buiten zichzelf omdat het een gevoel van veiligheid geeft.
Het is van groot belang dat we eerst het vertrouwen in onszelf gaan terugwinnen voordat we ons vertrouwen en onze loyaliteit toekennen aan iets buiten onszelf.
Mocht je je verder willen verdiepen in het onderwerp 'wat is vertrouwen' dan zijn hier een paar bronnen die ik graag met je wil delen:
- Dharma Wisdom - Trust Issues
- Bashar - Trust and Vulnerability
Beste mensen,
Er zijn velen voor mij geweest die het onderwerp vertrouwen hebben belicht, en in feite zijn we allemaal experts op dit gebied ... we werken er allemaal mee, elke dag!
Deze nieuwsbrief geeft één perspectief en tegelijkertijd zijn er vele andere waardevolle perspectieven!
Het is onmogelijk om alle perspectieven te kennen en het idee is ook meer om je te inspireren om te onderzoeken hoe deze thema's zich openbaren in jouw leven en wereld.
En hopelijk werpt het licht op een proces waarbij je ook iemand anders kunt helpen die het vertrouwen volledig kwijt is en je een neutraal luisterend oor en nieuwe perspectieven kunt bieden.
Wij maken als beschaving diepgaande collectieve transformatieprocessen door en wij hopen dat zoveel mogelijk lichtwerkers voorbereid zijn op de taak die ons wacht in het helingsproces van vele mensen.
Hoe dan ook, wij hopen dat deze nieuwsbrief u mag inspireren in de ontwikkeling van uw eigen unieke perspectief en Lichtkracht.
Heb elkaar lief en houd elkaar stevig vast in de komende maanden!
Knuffel elkaar en wees er voor elkaar.
Voor nu, heel veel liefde!
En tot binnenkort, in levende lijve, bij een van de online evenementen en op Human-ET One!
Jacqueline en Philip
Source :
Newsletter March 2022 - ethealing.nl
